فناوری تولید آمونیاکمشخصات فنی از تأسیس اولین واحد تولید آمونیاک ایران بیش از نیم قرن میگذرد.در این مدت، هر چند با پیشرفت فناوری تغییرات زیادی در فرآیند تولید اعمال شده، لیکن بطور منطقی انتظار میرفت نیازی به استفاده از حمایت و دانش فنی خارجی نباشد. با اعمال تحریمهای جهانی، نیاز به استفاده از زمینههای تجربی و علمی- مهندسی داخل کشور برای تولید دانش فنی واحدهای پتروشیمی بیش از پیش احساس شد. هم اکنون همکاری مشترک و مؤثر دو شرکت پژوهش و فن آوری پتروشیمی و مهندسی و طراحی همپا انرژی منجر به ایجاد دانش فنی تولید آمونیاک بطور کاملاً مستقل و داخلی گردیده است. بیشترین استفاده آمونیاک در تهیه کودهای شیمیایی بوده که بیش از نیمی از تولید جهانی آمونیاک را شامل میشود. سایر مصارف آن دربخشهای صنعتی و تولید مواد دیگر به کار گرفته میشود. آمونیاک کاربردهای مختلفی از قبیل: استفاده در کارخانجات یخسازی، تولید ترکیباتی نظیر: سولفات و فسفات آمونیوم، اسید نیتریک، اوره، هیدروکسیل آمین و هیدرازین اکریلونیتریل، الیاف سنتزی نیترو پارافین و نیترو سلولز دارد. مشخصات فنی فناوری تولید آمونیاک در فرآیندهای تولید آمونیاک از گاز طبیعی به عنوان خوراک اصلی، از بخار آب و هوا به عنوان دیگر خوراکهای عمده استفاده میشود. مجتمعهای بر پایه این دسته از فناوریها مشتمل بر بخشهای ریفرمینگ، واکنش شیفت، جذب و دفع دی اکسید کربن، سنتز و سردسازی میباشد. بخش هیدروژناسیون و سولفورزدایی گاز طبیعی پس از خروج ازK.O. Drum، به دو قسمت تقسیم میشود: بخشی از گاز برای سوخت ریفورمر اولیه استفاده شده و پس از پیش گرم شدن در یکی از مبدلهای بخشConvection ریفورمر اولیه،با دیگر گازهای ارسالی از بقیه بخشها مخلوط میشود. بخش دیگر و اصلی گاز پس از مخلوط شدن با مقدار کمی گاز حاوی هیدروژن، به سمت کویل گرم کننده خوراک ریفورمر اولیه ارسال شده و تا دمای 382درجه سانتیگرادگرم میشود. گاز گرم ابتدا به راکتور هیدروژناسیون وارد شده و ترکیبات آلی گوگردی آن بهH2Sتبدیل می شود. سپس این گاز به سمت راکتور سولفورزدایی ارسال میشود تاH2Sموجوددر آن، بر روی بستر کاتالیستی اکسید روی جذب گردد.هر بستر راکتور اکسید روی برای جذب گوگرد تا یک سال کارایی دارد. گاز خروجی این مجموعه کمتر از0.1ppmVگوگرد خواهد داشت.واکنشهای مربوط به این بخش از واحد به قرار زیرهستند: • ( RSH + H2 → H2S + RH (Endothermic/ goes to completion • (ZnO + H2S → ZnS + H2O (Endothermic/ goes to completion بخش ریفورمر اولیه گاز طبیعی پس از سولفورزدایی، با بخار مخلوط میشود تا مقدار Steam/Carbon مخلوط نهایی به 9/2درصد مولی برسد. این مخلوط در کویل Mixed Feed تا دمای560 درجه سانتیگراد گرم شده و به سمت بخش Radiant ریفورمر ارسال میگردد. این بخش از ریفورمر با دریافت انرژی110.2MW واکنش ریفرمینگ گاز طبیعی برروی کاتالیست نیکل را به پیش برده و مقدارمتان را تا % 95/12 مول برمبنای گاز خشک کاهش میدهد. واکنشهای بخش ریفورمینگ عبارتند از: • CnHm + n H20 → n CO + (n + m/2) H2 (Endothermic) • CH4 + H2O → 3 H2 + CO (Endothermic/equilibrium) • CO + H2O→ CO2 + H2 (Exothermic/equilibrium) تعداد 336 تیوب کاتالیستی در 7 ردیف با قطر داخلی114.3mm و طول مفید12500 mm و همچنین تعداد 96 مشعل در نظر گرفته شده است. ریفورمر اولیه دارای بخشهای متعدد Convection نیز میباشد. بخش ریفورمر ثانویه گاز خروجی از ریفورمر اولیه با دمای 795 درجه سانتیگراد همراه با هوای گرم به ریفورمر ثانویه وارد شده و با جذب حرارت ناشی از سوختن هیدروژن با اکسیژن و عبور از بستر کاتالیستی، واکنش ریفرمینگ کاملی را ایجاد خواهد نمود. دمای گاز در ابتدای بستر کاتالیستی 1285 درجه سانتیگراد و در خروجی آن 969 درجه سانتیگراد میباشد. مقدار متان خروجی از راکتور ثانویه به کمتر از 5/0 درصد مولی بر مبنای گازخشک خواهد رسید. واکنشهایی که در ریفورمر ثانویه انجام میشود را میتوان بدین صورت دسته بندی کرد: • H2 + ½ O2→ H2O (Exothermic) • CH4 + H2O → 3 H2 + CO (Endothermic/equilibrium) • CO + H2O→ CO2 + H2 (Exothermic/equilibrium) بخش واکنش شیفت در این بخش طی یک واکنش گرمازا مونوکسیدکربن موجود در جریان فرآیند به دی اکسید کربن تبدیل میگردد. واکنش در دو مرحله و در دماهای بالا و پایین برای بدست آوردن حداکثر تبدیل انجام گیرد. مبدلهای خروجی راکتورهای HT-Shift وShift -LT، هر دو برای گرم کردن آبBFW مورد استفاده قرار میگیرد. نهایتاً گاز با دمای 195 درجه سانتیگراد به سمت بخش جذب دی اکسید کربن ارسال خواهد شد. واکنش شیفت به صورت زیر است: • CO + H2O→ CO2 + H2 (Exothermic/equilibrium( بخش جذب دی اکسید کربن بخش جذب دی اکسید کربن واحد آمین برای جذب CO2 موجود درگاز سنتز و سپس ارسال آن به واحد اوره طراحی میگردد که در آن از ترکیب انحصاری HMDEA برای جذب و دفع دی اکسیدکربن استفاده میگردد. بخش متانیتور در این بخش، مقدارCO و CO2 باقیمانده در گاز فرآیند که برای کاتالیست واحد سنتز مضرند بر روی بستر کاتالیستی نیکل، مجدداً به متان تبدیل میشود. عکس فرآیند ریفورمینگ برای شروع واکنش، گاز ورودی راکتور متانیتور تا 300 درجه سانتیگراد گرم میشود. دمای گاز خروجی از راکتور این بخش برای گرم کردن گاز ورودی استفاده شده است. در خروجی راکتور مجموع CO+CO2<5ppvاست. واکنشهای این بخش عبارتند از: • CO + 3 H2 → CH4 + H2O (Exothermic/equilibrium) • CO2 + 4H2→ CH4 + 2H2O (Endothermic/equilibrium( بخش سنتز آمونیاک گاز سنتز با فشار مطلوب به سمت راکتور سنتز Ammonia Converter ارسال میشود. گاز پس از تبادل حرارت با جریان گاز گرم خروجی از راکتور، با دمای 215 درجه سانتیگراد به سمت راکتور منتقل میگردد. راکتور سنتز در این فناوری، یک راکتور اختصاصی است که به عنوان یک کار مشترک با شرکت یورو اسلات و منحصراً برای واحدهای تحت لیسانس این فناوری طراحی و ساخته میشود. مسیرهای فرآیندی، چیدمان و کارکرد مبدلهای درون این راکتور کاملاً منحصر به فرد بوده و عملیات سنتز آمونیاک را به بهینهترین شکل ممکن انجام خواهد داد. راکتور از نوع عمودی بوده و با سه بستر و دو کولر داخلی طراحی شده است. جریان گاز بر روی بستر کاتالیست اکسید آهن مغناطیسی، بصورت شعاعی خواهد بود. واکنش سنتز در فشار 160 بار و در دمای 350 تا 500 درجه سانتیگراد انجام میپذیرد. • 3H2 + N2 → 2NH3 (Exothermic/equilibrium) مطابق شکل زیر گاز ورودی راکتور، به دو قسمتMain Feed و PettyFeed تقسیم میگردد. 58 درصد وزنی گاز به عنوان MainFeed از جداره خارجی بخش Internal عبور کرده و آنرا خنک نگه میدارد. این گاز سپس به مبدل بالائی وارد شده و از لوله مرکزی آن به سمت پایین منتقل میگردد. 42درصد از گاز ورودی راکتور تحت عنوان Petty Feed از مبدل پائینی که گاز خروجی از بستر دوم کاتالیستی را خنک میکند عبور کرده و پس از گرم شدن در محفظه مبدل بالایی با Main Feed مخلوط میشود. مخلوط گاز با عبور از لولههای مبدل بالایی تا 380 درجه سانتیگراد گرم شده و به بستر اول راکتور وارد میگردد. گاز نهایتاً با عبور از سه بستر کاتالیستی، با دمای 435 درجه سانتیگراد و فشار 158 بار راکتور را ترک مینماید. نمودار جریانی ساده فرایند نمودار جریانی ساده فرایند برای تولید آمونیاک با ظرفیت 2050 تن در روز در ذیل نشان داده شده است. [if !vml] شکل1- نمودار جریانی ساده فرایند تولید آمونیاک مشخصات خوراک، محصول و یوتیلیتی مصرفی مهمترین خوراک مورد استفاده جهت تولید آمونیاک در دنیا گاز طبیعی است. گاز طبیعی شامل هیدرورکربنهای مختلفی است، متان 85 تا 95 درصد گاز طبیعی را تشکیل میدهد. البته با توجه به مشخصات فنی میدان گازی (Non-Associated Gas) و نفتی-گازی (Associated Gas)، سایر ترکیبات هیدروکربوری از جمله اتان، پروپان، بوتان، پنتان، هگزان و حتی سایر ترکیبات سنگینتر که به عنوان NGL نیز شناخته میشوند، در گاز استحصالی میادین وجود دارد. به طور معمول گاز طبیعی دارای عناصر غیرآلی همچون نیتروژن، هلیم، کربن دیاکساید و هیدروژن سولفاید نیز میباشد که نیاز است قبل از انتقال به مبادی مصرف در مجتمعهای پالایشگاهی مورد تصفیه و فراورش قرار گیرد. جدول زیر مشخصات گاز طبیعی مورد نیاز در واحد تولید آمونیاک را نشان میدهد. جدول 1- مشخصات گاز طبیعی مورد نیاز در واحد تولید آمونیاک حصول مایع آمونیاک به دو صورت سرد یا گرم تولید میشود. محصول سرد با درجه حرارت حدود 32 درجه سانتیگراد به مخازن ذخیره ارسال میشود، در حالیکه محصول گرم با درجه حرارت 20 درجه سانتیگراد مستقیما به واحد اوره منتقل میگردد.آمونیاک تولیدی در این فرایند دارای خلوص 100% است. لیست یوتیلیتی مصرفی در واحد تولید آمونیاک به شرح جدول زیر میباشد جدول2- لیست یوتیلیتی مورد نیاز در واحد تولید آمونیاک